Pagina 27 van: MTL Metaal Magazine 7 – 2022

met winstgevendheid of omgekeerd.”
Dat veel grote OEM’s binnen vijftien
jaar CO
2
-neutraal willen zijn, is een
kans voor additive manufacturing,
denkt Karsten Heuser, vice presi-
dent AM bij Siemens, die ook in de
paneldiscussie zat. Echter: ook hij
realiseert zich dat hier nog een lange
weg te gaan is. Veel fabrikanten heb-
ben geen notie van wat de carbon
footprint van hun productieproces
is. Daarnaast wijst hij erop dat je
de berekening moet maken voor de
hele levensfase van het product. Als
voorbeeld geeft hij een robotgripper
voor in de bodyshop van een autofa-
briek, waar Siemens onderzoek naar
heeft gedaan. De huidige grijper –
voor zware onderdelen – bestaat uit
660 onderdelen en 170 schroeven.
“Als je de gripper additief maakt,
kunnen we de CO
2
-emissie met 80%
reduceren, 500 kilogram CO
2
minder
per grijper.” Reken je vervolgens de
gebruiksfase mee, dan komt Sie-
mens tot een CO
2
-besparing van
3 ton per robot per jaar, “In een grote
fabriek met duizend robots, praat je
dan over tienduizenden ton minder
CO
2
-emissie per jaar.” Siemens heeft
in de PLM software inmiddels tools
hamer goed of slecht is”, zo zei Frank
Rosengreen Lorenzen, CEO van het
Danish AM Hub, tijdens de AMTC
2022 conferentie van Oerlikon en
Technische Universiteit München
in een discussie over het thema
duurzaamheid en additive manufac-
turing. “We moeten dit daarom niet
achteraf berekenen, maar vooraf al
ter sprake brengen.” Want de produ-
cerende industrie zal meer te maken
krijgen met de vraag of iets duur-
zaam is, verwacht Sherri Monroe, di-
recteur van Additive Manufacturing
Green Trade Association (AMGTA).
Dit is een non-profi t organisatie
opgericht door de AM-industrie om
de groene voordelen van de techno-
logie te promoten. In haar ogen zijn
duurzaamheid en winstgevendheid
aan elkaar gekoppeld. “Of je nu kiest
voor duurzaamheid en je eindigt
op de vraag welke productietech-
nologie de kleinste carbon foot-
print heeft. De CO
2
-belasting hangt
namelijk sterk af van de legering
die gebruikt wordt en de geometrie
van het onderdeel. In hun rapport
maken de consultants de rekensom
voor zowel een aluminium, roest-
vaststaal als titanium onderdeel. In
hun studie vergelijken ze een CNC-
gefreesd en gelaste bracket voor een
vliegtuig (samengesteld uit meerdere
componenten) met hetzelfde onder-
deel additief geproduceerd nadat
eerst het ontwerp geoptimaliseerd
is. Wat blijkt? Als je 1.000 titanium
onderdelen CNC-freest (en dan last) is
de CO
2
-emissie ruim 40.000 gram per
onderdeel. Zo’n 90% hiervan zit in de
productie van het titanium. Kies je
voor laser powderbed fusion, de klas-
sieke metaalprinter, dan halveert de
CO
2
-emissie tot iets meer dan 20.000
gram per onderdeel. Binder jetting,
de technologie van onder andere
Desktop Metal en HP, zorgt voor een
nog iets kleinere carbon footprint.
Produceer je hetzelfde onderdeel
uit aluminium, dan is CNC-frezen
qua carbon footprint minder belas-
tend dan 3D-metaalprinten met een
laserpoederbedmachine (ongeveer
6.000 gram per onderdeel versus
bijna 7.200). Weliswaar ontstaat veel
meer CO
2
-emissie in de productie
van het aluminium dat gefreesd
wordt (waarvan een groot deel in de
spanenbak eindigt), maar bij 3D-
metaalprinten is de CO
2
-emissie van
het productieproces (lees: laser) vele
malen hoger dan bij CNC-frezen. AM-
Power heeft bij aluminium nog een
derde productietechniek bekeken:
zandgieten. Daarvan is de CO
2
-voet-
afdruk het allerkleinste, minder dan
2.500 gram per onderdeel. Gebruik je
echter hernieuwbare energie voor de
3D-metaalprinter, dan is de koolstof
voetafdruk van de laserpoederbed-
machine weer lager dan die van
zandgieten.
Is een hamer goed of slecht?
Je moet dus goed oppassen met
uitspraken over duurzaamheid. “Het
is een beetje zoals de vraag of een
MTL METAAL MAGAZINE DECEMBER 2022 DUURZAAM ONDERNEMEN 27
Doordat overproductie vermeden wordt, scoren de brillen van You Mawo qua duurzaamheid
hoog.
‘Duurzaamheid AM-
producten aantonen
is niet gemakkelijk’
26-27-28-29_3d-printenduurzaam.indd 27 06-12-2022 08:43