Pagina 19 van: Metaal Magazine 2 – 2021

METAAL MAGAZINE APRIL 2021 BLIK VOORUIT 19

Ook Makino ontwikkelt ‘omgekeerde simulatie’

Makino lichtte begin dit jaar tijdens het Aerospaceforum een tipje van de sluier op van model based productivity.
Een team van de Japanse machinebouwer werkt hier samen met MT Analytics in Aken aan. Dit laatste is een spin-
off van het Werkzeugmaschinenlabor van de RWTH Aachen.
“We verzamelen data en optimaliseren daarmee het NC-programma”, vat Simon Rekers, specialist Digitalisation
bij het innovatiecentrum van Makino, samen. Momenteel wordt de systematiek voor de Makino Pro 6-besturing
ontwikkeld. Er komt waarschijnlijk ook een versie voor de wat oudere Pro 5-besturing.

Het proces
Het eerste wat de engineers doen, is data uitlezen van de besturing, zoals onder meer de relatieve positie van het
gereedschap, de spindelbelasting en data uit de servo-aandrijvingen. Dat gebeurt met een frequentie van 1 kHz.
Momenteel loopt de data-acquisitie via een aparte pc, maar Makino wil dit integreren in de CNC-besturing zelf.
Deze data worden vervolgens doorgestuurd naar MT Scope, de software die MT Analytics ontwikkeld heeft. Daar
komen dan nog gegevens bij zoals proces- en kwaliteitsspecificaties, het type materiaal en het machinetype om de
bewerking te visualiseren. Rekers: “Daarna kunnen we de productiviteit gaan optimaliseren, bijvoorbeeld door niet
productieve bewegingen te zoeken, de kwaliteit te analyseren of uit te vinden waarom op bepaalde punten in het
oppervlak fouten ontstaan. Zit er een fout in het programma of in de besturing?” Omdat je het model met deze
data uit het echte bewerkingsproces virtueel kunt gaan bewerken, worden fouten zichtbaar die ook in het echte
proces optreden. “Je kunt op zo’n virtueel werkstuk gemakkelijker vinden waar het fout gaat”, vervolgt hij.

Productiviteit verbetert
De eerste ervaringen wijzen op productiviteitsverbeteringen van 10 tot 20%, afhankelijk van het werkstuk en de
kwaliteit van het CAM-programma. Maar méér is ook mogelijk. Een test die Makino in Aken heeft gedaan, is het
frezen van een aluminium structuurdeel van een vliegtuig op een Makino A61. Door de analyse zijn de Makino-
experts erachter gekomen dat in het oorspronkelijke NC-programma heel wat onnodige freesbanen zaten. Door dit
aan te passen, was de totale bewerkingstijd van 42 minuten terug te brengen naar 22; deels door de volgorde aan te
passen, deels door de voeding te veranderen.
Rekers: “Je wilt een Makino naar de limiet pushen. Dat kunnen we en hiermee verhogen we de material removal
rate (MRR), zonder dat er chatter ontstaat.” Makino heeft een proof of concept gebouwd. Rekers zegt zelf dat het
TRL-niveau (technology readiness level) relatief laag is. “We hebben in een laboratoriumomgeving aangetoond dat
het werkt. Nu willen we de software in de industrie gaan testen.”

DiMaP – Digital Machining – is een initiatief van Pro-micron dat dit jaar 15 andere deelnemers verzamelde om op een virtuele beurs de digitalisering
van de verspaning toe te lichten. Het evenement vond vorig jaar voor het eerst plaats. In 2022 wil men DiMaP 3.0 organiseren.

16-17-18-19_verspaningdigitalisering.indd 19 06-04-21 10:04