Pagina 11 van: Metaal Magazine 2 – 2020

350.000 mensen in de metaalsector voegen hierbij waarde
en dus een arbeidsloon en een machine-uurtarief toe.”

> Hoe blijft Nederland de concurrentie voor?
“Vanuit macro-economisch perspectief zit de Nederlandse
metaalsector in het meest welvarende deel van de wes-
terse wereld. Dat betekent dat er hoge lonen en hoge
brutolonen zijn; kosten die in het uurtarief zitten. Willen
wij op de langere duur als sector overleven, dan moet je
de concurrentiekracht uitnutten. Winnen op producti-
viteit. Dit doe je door slimmer te werken met slimmere
apparatuur. Daarvoor is het zaak eerst het kennisniveau
op te krikken. Nederland heeft binnen West-Europa een
open blik en een goede neus om mogelijkheden te zien. Of
het nu gaat om digitalisering, 3D printen, robotiseren of
artificial intelligence, het zijn thema’s die de Nederlander
nieuwsgierig maken. De metaalondernemer bekijkt steeds

wat hij er zelf mee kan. Dat hangt van diverse factoren af.
Of je gebruikt gecomputeriseerde, volledig gerobotiseerde
moulding of je gebruikt klassieke persen, waarbij de ma-
chine pauze heeft als de medewerker pauze heeft.”

> Hoe is dat bij uw metaalbedrijf?
“Wij werken bij Bosch Scharnieren vooral met kleine
series, waarbij de vernieuwing in detaillering zit. Onze
scharnieroplossingen zijn maximaal 2500 mm en bij
uitzondering tot 4000 mm lang, in diverse materialen en
soms met aan twee zijden scharnieren als schakels voor
transportbanden. De werkstukken worden via diverse
machines gesneden, gerold en geslepen, geassembleerd en
nabewerkt, voor afnemers in de scheepsbouw en ook voor
transportbanden. Ons familiebedrijf heeft wel vijftien-
duizend tekeningen van producten, dus een eindeloze
variatie.”
“Wij zijn vooral een ambachtelijk bedrijf. Robotisering is
bij ons, vanwege de kleine series, geen optie en het komt

en de ministeries, zinnig vanuit de praktijk discussiëren
en niet vanaf papier. Ik ben in deze functie geen directeur
van een bedrijf, maar voorzitter van een vereniging. Ik
kan op de eretribune zitten en in de catacomben lopen,
maar ik ben niet de trainer. Als bestuursleden krijgen wij
veel goede ondersteuning. De beleidssecretarissen zijn de
experts, elk met eigen vakgebieden. Dus ik laat me over
diverse specifieke onderwerpen geregeld even bijpraten.”

> En als ondernemer in de metaal?
“Als metaalondernemer weet ik wat er speelt in het
midden- en kleinbedrijf in de metaal. Zo weet ik dat we
no-nonsense, hardwerkende mensen zijn die niet zitten te
wachten op nodeloze administratieve rompslomp. Sinds
afgelopen zomer hebben bijvoorbeeld alle bedrijven een
informatieplicht energiebesparing die ingevuld dient
te worden via een online tool. Het streven naar verduur-

zaming is absoluut niet verkeerd. Maar een verplichting
via een online tool dat door ambtenaren is uitgedacht?
Veel ondernemers klagen over de tijd die ze bezig zijn
met invullen. Ook moet een selectie gemaakt worden uit
energie-beperkende maatregelen die binnen vijf jaar zijn
terug te verdienen. Dergelijke theoretische modellen zijn
met name voor kleine bedrijven weer een extra admini-
stratieve last. Bovendien kun je als ondernemer niet overal
verstand van hebben.”

> Waar staat de Nederlandse metaalsector?
“Aan de innovatieve kant. Nederland heeft wereldspelers
als ASML en Philips Medical in regio’s als Eindhoven, Delft
en Enschede. Dit zijn innovatieve trekkers die voorop-
lopen. Aan de andere kant heb je Tata Steel. Dit is de basis
met zeer specialistische staalsoorten, die onder meer
nodig zijn om machines voor de maakindustrie te pro-
duceren. Je ziet een hele keten, die van distributeurs, via
eerste verwerkers en volgende verwerkers, die uiteindelijk
uitkomt bij bijvoorbeeld scharnierenfabriek Bosch.”
“We hebben zowel de innovatieve trekkers als de basis
nodig om metaal in deze vorm voor ons land te behouden.
Die basis is ook nodig omdat we anders staal van verder
weg moeten betrekken. En dat is geen goed idee. Niet al-
leen vanwege het duurzaamheidsaspect maar ook omdat
we dan te afhankelijk worden van de rest van de wereld.
Bovendien is Tata Steel op het gebied van duurzaamheid
al veel beter bezig dan andere staalproducenten. En niet
onbelangrijk: tussen de basis en de trekkers zitten zo’n
achttienduizend grote en kleine bedrijven die metaal
verwerken, bewerken en voor- en nabehandelen. Ruim

‘Winnen op productiviteit, door
slimmer te werken met slimmere
apparatuur’

METAAL MAGAZINE / MAART 2020 INTERVIEW 11

4

TechniShow

10-11-12-13-14_interview.indd 11 02-03-20 16:51