Als je een permanente magneet met de noordpool naar
een supergeleider brengt, gaat er een stroom in de supergeleider lopen die een
noordpool opwekt en dus het naderen van de vaste noordpool tegenwerkt. De
geïnduceerde stroom zal echter blijven bestaan omdat een supergeleider geen
elektrische weerstand heeft. In de supergeleider wordt dan direct een
spiegelbeeld van de magneetpool gevormd en dus blijft de magneet
zweven.
Supergeleiding, ondekt door Kamerlingh Onnes in 1911 aan de universiteit van Leiden, is een bekend fenomeen in de natuurkunde van vaste stoffen. Met name sinds de ontdekking van materialen die supergeleiding bij ’hoge’ temperaturen toelaten. Daardoor worden demonstraties mogelijk met behulp van vloeibaar stikstof. Veel mensen hebben hierdoor langzamerhand de weerstand van een supergeleider nul zien worden of een blokje van een supergeleider boven een magneet zien zweven.
Het zogeheten Meissner-effect is de totale afstoting van een magnetisch veld door een supergeleider onder de kritische temperatuur. Anders gezegd: de supergeleider heeft dan geen magnetische flux meer. Als gevolg hiervan is een interessant verschijnsel waar te nemen. Een permanent magneetje blijft zweven boven de supergeleider die afgekoeld is met vloeibare stikstof.
Heeft u zelf leuk filmmateriaal? Mail ons!